menno wieringa
contact
  1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7- 8 - 9

 

Cellulaire Misgrepen


mandarijnen zijn doorgaans geen roofvogels

dingen gaan al heel lang hetzelfde
men wordt afgekeurd voor het leven
gedetineerd in een hedendaags cryptogram
is er een toekomst buiten de gevangenis

wat was uw eerste gevangenis?
de vrees voor de dood zou ermee te maken kunnen hebben
sommigen zien engelengeduld als zeepbel
anderen als schepper voor het eeuwig leven

de ellende van de cel is dat het een pijpenla is
corporaties houden niet altijd rekening met de huurders
controleren van looplijnen is een belangrijk principe
het gebouw hoeft geen straf te zijn

we hebben al een experimentele vleugel gemaakt
met als doel verdeeld te zijn in spreken en zwijgen
daar kan je met wadlopen nog makkelijk wegkomen
kent elke gevangenis een ontsnappingsmogelijkheid?

 
       
 

nazomer

na het behalen van de overwinning
straalde de lichtstad
portretten van industriëlen en burgemeesters
herinneren nog aan de slag om het herfstwoud

martelinstrumenten elegant en uitdagend
fonkelen in eindeloos grasland
beul en verdachten wandelen langs zwartbonte koeien
knotwilgen flaneren aan de geniedijk

stemmen dwalen op zoek naar avontuur
knoestige kaarten zingen
van een vloed aan herfstige velden

de pijnbank duimschroeven en rekpaal
schandborden en brandijzers dansen
op water en brood

 
       
 

we hadden geen toelatingsprocedure

hoe meer boeken je meeneemt naar een onbewoond eiland hoe bewoonder het er wordt

vormt het landschap de mens en zijn kijk
op de wereld of schept de mens
het landschap naar zijn wereldbeeld
moet ik niet kijken naar waar ik heen wil

no man is an island entire of itself every man is a
piece of a continent alles lijkt georganiseerd alles
maakbaar echthoekige weilanden doorsneden door
kaarsrechte sloten wegen bomenrijen en kanalen

grensoverschrijdend gedrag muteerde
een open inrichting was vogelvrij schijnselen
als slaapsteden en kantoorparken het kroost van
bloemenkinderen als recept voor partiele blindheid

hoe was het kind te zijn in een schilderij van Mondriaan
wie zich ertussen wurmde was binnen sociale controle
onderscheid en wetshandhaving bestonden niet
we dachten dat alle mensen goed waren waren we naïef

 
       
 

vroeger was god je soulmate

nog nooit had iemand bliksem gezien met zoveel details

de mens moet zijn eigen grammatica ontwikkelen
iets zonder woorden dat de familie ineens verder weg
kan vliegen dan ooit met grote wolken wrijving en
ladingsverschillen en een enorme ontlading

dat het zo echt lijkt dat het de werkelijkheid zou
kunnen vervangen waarin je vrij bent van iedere
verplichting zelden wordt stilgestaan bij waar we
met al die chaos naar zouden moeten kijken

opvallend zijn de uitbundige tegenmotiefjes en
interrupties maar steeds als de kaders het te bont
lijken te maken en de boel dreigt te ontsporen roept
een achtergrondorkest ze krachtig tot de orde

hoe langer we onderzoek doen naar fantastische
verschijnselen hoe meer we er achter komen dat er veel
plaatsvindt dat we niet begrijpen een continue stroom
kosmische straling beweegt onbegrijpelijk in een ver universum

 
       
 

voltreffer midden in een stad

een twist met het water

er was een tijd waarin ze bekend stond als het walhalla
Franse kroonluchters industriële lampen verweerde
spiegels en paleizen een drassig buitengebied rondom
water bos heide en weide als groene oases

een moeilijk te veroveren vesting met haar verdedigings-
werken loopgraven forten en wallen de kathedraal met
het aanzicht van een ruimteschip schitterde zacht
haar luisterruiten herinnerden reizigers aan

inzichten in schilderachtige daluren op een voormalig
rangeerterrein wuifden en gonsden tientallen
dennen dopheide graafwespen kauwen en boomvalken
alles leek te fluisteren de komst van de moerasdraak

betekende het eind van de stad sommige waterlopen
zijn drooggevallen desastreus voor haar geschiedenis
de beul schreeuwde om aandacht gunde de
gedroomde beschaving nauwelijks een blik waardig

 
       
 

de nachtmerrie van iemand anders

oneindigheidsbenaderingen

je kunt levenslang weten dat je oud(er) wordt
op een dag ben je het eisige Abgrunde
-we zijn eigenlijk maar zo kort op aarde- hoe geef je
je bestaan inhoud zonder ouderdom

soms doe je iets in de hoop dat je er achteraf misschien
blij mee bent je zucht en zinkt en zinkt en zingt traag trager
alsmaar dieper in het niets met een millimeter dunne levenslijn
oneindig zoeken in het middernacht duister

een parallel leven voert langs irreële prachtpanorama’s en
bizarre raadselwezens het gezicht van een vliedend verleden
dat aan het verdwijnen is daar dan oogt klinkt voelt als het oer van oud
wiskundige wiskunstigheid en fenomenale fantastiek

sommige dingen worden duidelijker door ze vaag te houden
toen we moe werden gingen we slapen en reden de auto’s achteruit
met onregelmatig en onvoorspelbaar gerinkel en getinkel
ben je te gast in de coulissen van nooit meer slapen

 
       
 

niemand is wie hij lijkt

fictieve memoires

van zee komen woorden aanwaaien die boven land
beelden krijgen ze zweven in kleur zonder zich te
verankeren zo raken verbeelding en waarneming
onontwarbaar met elkaar verstrengeld- je bladert er

doorheen heen en weer als door een album- de woorden
hebben geen haast ze zijn als vertellers zonder verhaal
als een Sherezade die zwijgt een autobiografie van
andermans leven ik leer de tekens van buiten en schrijf

ze neer in het zand dat levert een reis op door alle dimen-
sies aan te meren bij blindgangers op fossielenjacht te
gaan en allerlei lagen af te graven te rapen en te sprokkelen
de dichter en de schilder specialisten in reconstructies van

verdwijningen scheppen samen een wereld die nooit ver weg is
wijd en wonderlijk vol flarden en fragmenten uit het leven vol
dolende waarheden ze markeren het landschap met verwoeste
en verwaarloosde constructies met monumentale slapers

 
       
 

no soul for sale

de hele rest is het geweldige uitspansel van lucht

of de meetmanie de kwaliteit van werk bevordert is twijfelachtig
vergt goed werk niet tijd en ruimte om het talent van de mens
te laten rijpen voor reflectie en nadenken over het vak
- je zult een komkommer blijken in andijvietijd-

jager-verzamelaars leggen hun voorraden aan voor de winter
een grenzeloos panorama van ruimte en lucht stel je je
voor hoe dan ook moet je om in het atelier goed te kunnen
schilderen eerst weten hoe het er buiten uitziet door de

dagelijkse realiteit te tonen geef je de boodschap af hoe bizar
de ideologische utopie in feite is wanneer wordt het beter is beter
al geweest het streven naar efficiëntie is zodanig doorgeschoten
dat leven en werk vol slibt met verontrustende lijnen vreemde

hoeken en scherpe punten wij waren boven de wereld en
de wereld was boven ons en drukte zwaar op ons voortglijdend
nut als documentaireserie vol absurdistische humor van
een dwangmatige schilder met een melodieuze stem

 
       
 

Oefenen in afwezigheid

sehe mit fühlenden Aug, fühle mit sehender Hand

het onhaalbare achterhalen
we moeten er steeds klanken, woorden
en kleuren voor vinden de elementaire
samenkomst van land en zee lucht en land

geloven we wat we zien
geleid door een helder en nuchter oog
geloven we alleen wat we voelen
al strelend met de hand

noemen we wat zwart is doorgaans lijnen
eigenlijk zijn het geen lijnen
maar smalle slanke zwarte vlakken
een zaak van geduldig kijken

klinkt er ook een andere melodie door
in slepende bewegingen zwieriger en losser
misschien wel een blues een deel
van het verhaal speelt zich af

buiten ons gezichtsveld
om dat verlies waardig te dragen blijven
we achter met een verlangen naar
wat ons altijd zal blijven ontbreken

 
       
 

Sjoemelzaad

Denkend aan de herinneringenrijkdom van een interneringsplan

het heden is gevormd door wat voorafging
het vermoeden bestaat dat voorwerpen kunnen
fungeren als tijdmachine en we zijn benieuwd
waaraan geheugens zich later zullen hechten

de slang die zijn kop opsteekt wordt neer gehamerd
aan de invloedsferen van het verleden kun je je nooit
volledig onttrekken maar wie anders is heeft het moeilijk
deze burgers gelden als ongewenst en schadelijk

bestemd te worden vastgezet in isoleringskampen
het onkruidprobleem uit angst voor verlies wordt alles
wat vreemd is geweerd door het actief te bestrijden
hebben we het alleen maar groter gemaakt soms heeft

het ook eigenschappen die ons nog van pas komen
onkruid heeft vaak een geheim wapen waardoor het zijn
concurrenten te snel af is zonder het te willen en weten
hebben we het getraind om nog onuitroeibaarder te worden

 
       

       
 

ongerept gebied

de grenslanden vervagen
fragmenten eiland vervreemden
monsters afkomstig uit Lowland verwarren
verstikken het roze heelal

elementen verdringen de zon
ijsblokken zo groot als vrachtwagens verschijnen
een koekoeksjong van de noorderzon
sprak van een nieuwe planeet

op een dag zoeken bewoners
reizigers naar een moderne mythologie
een gids voor dit nachtleven
massaal marcheren dwaalgasten uit de realiteit

structuren vervormen
echo’s blijven bewaard
in beeld verkeren wonderbare secondes
en bescheiden staren de sterren

 
       
 

     reservoir

     groene plekken de echte oogst

      er huizen nog altijd mensen op het eiland
     mysterieuze dondervogels spiralen boven het strand
     schubvormige stacaravans in de nazomerzon
     het seizoen loopt ten einde

     de jacht op het lamsoor gaat beginnen
     rovers verkennen het kweldergebied
     foerageren massaal in de vluchtstrook vol groen
     en raken verlicht in dit kruidig Jeruzalem

     machtig verheven boven het bedevaartsoord
     griffioenen meeuwen van oost naar west
     waarden gespierde paarden het water
     op zoek naar avontuur

     de kerkers spelonken zoet
     in de tuin van de waterburcht
     wrakken kleuren het zicht
     storm wacht de wegen der kruisridders

 

 

     oktober 2015

 
       
 

tussenspel op muziek

this is where we walked on water

 

mysterieuze klanken hebben de herinnering overweldigd
de wekelijkheid achterna gezeten door een grootse compositie
van duistere en uiterst schrille dissonanten
onmacht en eenzaamheid kwamen pijnlijk dichtbij

breed uitgesponnen melodieën wild of gedomesticeerd
maken als voedingsbodem voor collectieve ontlading
een stem over de grens onmogelijk
door waanzin wankelt de garderobe van de geest

op elke matinee voor onbereikbare verlangens
vertonen bariton sopraan mannenkoor en orkest
zich als parasieten vol stuifmeel en nectar
een melodieënepidemie ontspoort het alledaagse leven

de bestuiving van een duistere wereld
vol verkeerde inzetten en ritmes
onverschillig is niemand  met fatale gevolgen
waar dwazen zich wagen aan wilde tonen en louter lachen

 

 

oktober 2015

 
       
 

 

 wachten op de barbaren

 ik stelde me voor dat er geen taal was

ooit waren het de jachtgronden van de familie
lommerrijke polders  kaarsrechte bomenrijen
plassen en dichtbegroeide schuilbossen
het open gezicht van het paradijs

de reis naar het verdronken land voert over akkers en kwelders
als in de lente zwaluwen over de ontvolkte polders scheren
waart een langzame boeggolf van onteigening door de mestvaalt van de jeugd
een haan kraait  de kraai vliegt op

hoeves en stallen overwoekerd door klimop
huizen ontruimd  de ramen dichtgespijkerd
dranghekken versperren de toegang tot het verleden of de toekomst
taferelen van de vetste akkers kinderloos

op het land dat hooit en vlast  hij de koeien dreef  hielp oogsten
een schuilhut bouwde op de fundamenten van het klooster
richten bulldozers brakwaterlagunes in
en in weer en wind zakt het verlaten landschap in spiegelend water    

 

             oktober 2015

 
       
 

het licht gaat op avontuur

 

de lathyrus kust een reiziger
laat apostelen kruipen
strijkt door de ronde kristallen
en wacht

eenzame lupines nestelen zich in het oog
zeven veren vormen zich
en glippen hellingen af
als hommels langs de late middag
in het vingerhoedskruid

vaarwel aan de olmen
aan de stal aan de grond
en aan het zout van de witte kust
goodbye familieleden

de avond wordt ijl
de bus start roze oplichtend
en reist naar het gedeukte westen

 

 

 september 2015
       

 
       
 

ijsreis

chronik van een nabije ondergang

 

fameuze dichtregels slaan op de vlucht
met de trek van woorden en kreten
begon een grootse expeditie
naar een onbewoond oeuvre

meereizende vertellers schoten te kort
melancholische stoornissen desoriënteren
onderweg denkt dat het gek wordt
verhalen deden de ronde van kringlopers

op weg zonder kompas
geluiden op zoek naar geluk buiten de landsgrenzen
de wetenschap sprak van verval
frontmannen van natuurlijke selectie

een verstikkende eenzaamheid hypnotiseert heimat
de wereld van wartaal
verraste de sterren
het nacht op de bladzijden van het meesterwerk

 

 

  september 2015

 
       
 

 

          munten of kogels

een raadselachtige route

 

waanschijnsels tarten de tijd
de straat wordt geplaagd door schokgolven en valkuilen
cijfers komen versnipperd binnen
er schuifelt een schaarste voorbij

men sprak van hebben willen genieten
de wolven leven boven hun stand
scherphoeken zingen van lui en corrupt
onzichtbaar verlammend het leven

tegenschakeringen vergroten de crises
warlords jagen stropers in zaken
het vingervlug klapvee vol verrassingen
het land per direct in de verkoop

de werkelijkheid klooft het verlangen
beschaving vernederd als knorrende beesten
burgers blokken en frikken een wilde dans
in de schaduw van de uitverkoop

 

 

              september 2015  

 

 

 

 
 

Kijken

hoe een hand met een potlood zich over papier beweegt

Het begint altijd bij wat je ziet omdat er niets
anders is we kijken heen en weer
als je die aandacht overslaat raak je verdwaald
in een fantasie die uiteindelijk onoverzichtelijk wordt

we tonen grote interesse in hoe de dingen
gemaakt worden zien we waarom dat begint bij
een handschrift een eerste lijn begint doorgaans
links dan naar rechts en schuin omhoog

wat er dan getekend wordt is alles rond
en gebogen is alles recht doet niet ter zake
in ieders handschrift zit een eigen energie
iets dat tot hogere gedachten moet leiden

ontwapenende eenvoud zet niet altijd aan tot
nadenken of deze waarneming niet te simpel is
de kijker heeft pas laat door
hoe koppig ze is en hoe eenzaam